Asoc. D. Dimitar Sivrev, MD: Shkencëtarët nuk do ta zbulojnë së shpejti eliksirin e rinisë së përjetshme

Përmbajtje:

Asoc. D. Dimitar Sivrev, MD: Shkencëtarët nuk do ta zbulojnë së shpejti eliksirin e rinisë së përjetshme
Asoc. D. Dimitar Sivrev, MD: Shkencëtarët nuk do ta zbulojnë së shpejti eliksirin e rinisë së përjetshme
Anonim

Asoc. Dr. Dimitar Sivrev është doktor i mjekësisë. Është një nga personat që trajnojnë mjekë të ardhshëm, është shef i Departamentit të Anatomisë në Fakultetin e Mjekësisë të Universitetit të Trakës – Stara Zagora. Studentët e duan atë, si leksionet e tij, megjithëse provimet janë mjaft të vështira dhe kërkojnë shumë lexim dhe përgatitje solide. Ai është nga ata njerëz që makina dhe transporti publik janë krejtësisht të tepërta. Distancat i kalon në këmbë dhe nuk e shqetëson fakti që Fakulteti i Mjekësisë ndodhet mjaft larg qendrës së Stara Zagorës. Ai vlerëson se sa kohë i duhet dhe është gjithmonë i saktë. I pëlqejnë shakatë dhe gjithmonë ka dikë në rezervë për miqtë e tij. Sot po e kërkojmë me rastin e librit të tij më të ri shkollor – “Anatomia e personit me probleme moshe”.

Prof. Sivrev, le të fillojmë nga gjenealogjia juaj, a i njihni mirë paraardhësit tuaj dhe a duhet të dijë njeriu modern se ku janë rrënjët e tij?

- Sigurisht që e di gjenealogjinë time, por nuk e di përmendësh sepse është shumë e gjatë. Babai im, pasi doli në pension, bëri shumë përpjekje për të formuar gjenealogjinë. Është një nga më të vjetrat në vendin tonë. Fatkeqësisht, për shkak të zhvendosjes dhe për shkak të dokumenteve të shkatërruara nga zjarri, ai nuk mundi të kthehej para vitit 1730, kur gjyshi Radko, i cili po udhëtonte me babanë dhe dajën e tij në një karvan tregtar, mbeti jetim brenda pak minutash për shkak të një sulmi nga grabitës turq. Ata u vranë të gjithë dhe Radi i vogël u fsheh në shkurre dhe mbijetoi. Sipas traditave familjare, këta gjyshërit e mi ishin nga Ballkani - ndoshta nga Koteli. Jo vetëm individi, por edhe çdo shoqëri duhet të njohë historinë e saj. Kushdo që nuk e njeh të kaluarën e tij nuk ka të ardhme. Është i dënuar me zhdukje dhe harresë.

Kur vendose të bëhesh mjek?

- Deri në moshën 17 vjeç, mendova të studioja një specialitet elektronik - inxhinieri radio. Askush nuk më drejtoi konkretisht në profesionin e mjekësisë. Ndoshta ndjekja ime e njerëzimit, e ushqyer nga letërsia,

ndrysho jetën time

dhe më drejtoi në këtë profesion fisnik, i cili fatkeqësisht është tepër i nënvlerësuar në vendin tonë.

Tani ju jeni dentist, asistent profesor i anatomisë, drejtues i departamentit "Anatomia", si i pajtoni të gjitha këto detyra?

- Interesat e mia janë të ndryshme - duke filluar nga mjekësia alternative, përmes ndërtimit dhe bujqësisë, deri te kompjuterët. Sigurisht, në asnjë fushë nuk mund të krahasohem me profesionistët, por gjithsesi ia del. Më pëlqen edhe zdrukthtaria, letërsia, përpunimi i metaleve dhe çdo gjë tjetër që mund të mendoni. Mendoj se ka kaluar koha kur unë isha i interesuar për astronominë dhe elektronikën, dhe teknologjitë moderne po zhvillohen me një shpejtësi të tillë që edhe profesionistët e kanë të vështirë të mbajnë hapin me të gjitha zhvillimet e reja.

Prof. Sivrev, ju si specialist i njihni mundësitë e organizmit të njeriut. A është e mundur që njeriu të mbajë veten me të ashtuquajturat "eliksire të rinisë"?

- Ka shumë raporte të reja për "eliksirin e rinisë së përjetshme", por deri më tani nuk ka asnjë provë të efektivitetit 100% për asnjë ilaç. Trashëgimia luan një rol të rëndësishëm si në jetëgjatësi ashtu edhe në rininë, por një ndikim të fortë ka edhe mënyra e jetesës - ushqimi, cilësitë e ujit, pastërtia e ajrit. Ndërsa

99% e fondeve në botë janë investuar në luftëra dhe

prodhimi i armëve, nuk do të zbulohet as një kurë për kancerin, as një mjet për jetën dhe rininë e përjetshme. Tani parimi është "shpëtoni veten individualisht" ose "shpëtimi i të mbyturit është në duart e vetë të mbyturve".

Prandaj - jetoni të shëndetshëm dhe mos përsëritni gabimet e të parëve tuaj, të cilat u bënë shkak për sëmundje dhe vdekje të hershme për ta. Kur njeriu ka punuar për shumë vite, nuk duhet ta ndërpresë punën papritmas, ose nëse e bën, ta zëvendësojë me një tjetër më të lehtë, por që i pëlqen dhe e tërheq. Sigurisht, njerëz të tillë nuk duhet të mbingarkojnë veten e tyre dhe as të mbingarkojnë veten me punë. Puna duhet të jetë aq sa na pëlqen ta bëjmë atë.

Dhe cilat janë interesat tuaja?

- Interesat e mia janë shumë të gjera, por fatkeqësisht 5-6 vitet e fundit nuk kam pasur kohë për asgjë tjetër përveç punës sime direkte në Departamentin e Anatomisë. Para disa vitesh, në një bisedë në Radio Stara Zagora, i shpjegova se arrij të përballoj të gjitha detyrat e mia duke punuar 16 orë në ditë. Tani puna është shtuar dhe nuk mund të bëj gjithçka as në 18 orë, ndaj kam ndërprerë shumë nga aktivitetet e mia të preferuara. Tani për tani, nuk mund të ndahem vetëm me kompjuterin…

Recommended: