Një nënë e dërgoi me qetësi djalin e saj në shkollë, por disa orë më vonë ajo mori një telefonatë alarmante

Përmbajtje:

Një nënë e dërgoi me qetësi djalin e saj në shkollë, por disa orë më vonë ajo mori një telefonatë alarmante
Një nënë e dërgoi me qetësi djalin e saj në shkollë, por disa orë më vonë ajo mori një telefonatë alarmante
Anonim

Shenja e parë e një sëmundjeje të rëndë është paaftësia e fëmijës për të lidhur lidhësit e këpucëve

Atë ditë, Linsey Butt ishte duke pritur që djali i saj 10-vjeçar Alfie të bëhej gati për shkollën, por për disa arsye djali ishte vonë. Kur nëna e tij e pyeti se çfarë ndodhi, fëmija i kërkoi asaj t'i lidhte lidhësit e këpucëve

Gruaja mendoi se Alfie sapo e kishte lënduar këmbën ndërsa luante futboll dhe e çoi në shkollë pa dyshim, raporton Mirror.

Pak orë më vonë, megjithatë, ajo mori një telefonatë alarmante. Mësuesi i Alfie-t tha se nxënësi nuk mund t'i ndërrojë këpucët para orës fizike dhe diçka e çuditshme po i ndodh atij.

Image
Image

Pas pak, djali i fiksuar pas futbollit ishte ulur tashmë në një karrige me rrota në një spital të Londrës. Ana e djathtë e trupit të fëmijës nuk mund të funksiononte siç duhet. E gjithë bota e familjes së tij u shemb në një çast.

Pasi bëri një MRI, mjekët e diagnostikuan atë me demielinim, një sëmundje e rrallë e trurit. Dëmton veshjen mbrojtëse rreth fibrave nervore, për shkak të së cilës përçueshmëria e indit nervor prishet dhe ndodhin çrregullime të ndryshme neurologjike. Për shembull, perceptimet, koordinimi i lëvizjeve dhe funksionet mendore u dëmtuan në tru.

Image
Image

Para kësaj, Alfie nuk kishte probleme shëndetësore, por sipas nënës së tij, ai po sillej në mënyrë të çuditshme, që ishte shenja e parë e sëmundjes.

Alfie sillej gjithmonë mirë. Mjaftoi t'i kërkoje të bënte diçka dhe ai menjëherë do t'i merrej punëve. Por jo shumë kohë më parë, shkolla filloi të ankohej për sjelljen e tij. Ishte jashtë karakterit për të dhe mendova se kishte të bënte me mësuesin e ri”, thotë Linsey Butt.

Kjo ndodhi një ditë pasi Alfie u lëndua duke luajtur futboll. Djali u hodh mbi topin dhe ra në gjunjë. Prindërit e çuan për një radiografi, e cila tregoi se të gjitha kockat ishin të paprekura, por djali vazhdoi të çalë pak. Pas disa ditësh, Alfie nuk mund të shkonte më vetëm në shkollë.

Image
Image

Si rezultat, djali duhej të mësonte të ecte përsëri, por gjatë gjithë kohës ai u mbështet nga familja. E ëma rrinte me të në dhomën e spitalit, motra vinte për ta parë çdo ditë dhe vëllai e trajtonte me karamele nga miqtë e tij. Por edhe pasi Alfie doli nga spitali, ai ende nuk mund të ecte.

"Alfie thjesht donte të shihte miqtë e tij dhe të kthehej në shkollë, por unë mund të mendoja vetëm për një gjë - a do të mund të ecte ndonjëherë. Ai nuk donte të përdorte një karrige me rrota, por preferonte të zvarritej dhe të mbante për të luftuar sëmundjen," ndan Linsey Butt.

Për habinë e mjekëve, djali filloi të ecte sërish pas katër muajsh dhe shkoi në shkollë. Fillon sërish të ushtrojë futboll dhe është i apasionuar pas çiklizmit. Tani Alfie është 14 vjeç dhe po përgatitet për provimet e shkollës.

Recommended: